آردبرنجبین‌المللیشماره 19غلاتگندمگوناگونیافته‌ها

یافته‌ها

شماره ۱۹ نشریه نگاشته

چالش‏ های پیش روی اپراتور های غلات بنادر

به روزرسانی زیرساخت‏ های قدیمی و توجه به نگرانی‏ های زیست محیطی دو مشکلی اصلی شرکت‏ های بارگیری و تخلیه غلات از کشتی در سراسر جهان هستند. این دو مشکل بر اساس نظرسنجی که اخیرا از تولیدکنندگان تجهیزات بارگیری و تخلیه کشتی‏ها توسط World Grain انجام شده است، دسته بندی شده‏اند.
اپراتور های غلات در بنادر با تجهیزاتی کار می‏کنند که قدیمی هستند و تعداد بسیاری از آن‏ها باید تعویض شوند. البته سخت است که چنین سرمایه گذاری هنگفتی را به دلیل قدیمی بودن انجام داد، زیرا همین تجهیزات قدیمی هنوز هم قابل استفاده هستند. اما پس از نصب تجهیزات جدید و پیشرفته است که اپراتور های غلات در بنادر متوجه تفاوت آن‏ها و ارزش سرمایه گذاری خود خواهند شد. اپراتور های غلات در بنادر باید به فکر تعویض تجهیزات فرسوده خود باشند تا قبل از این که همین تجهیزات فرسوده باعث خارج شدن آن‏ها از اپراتوری غلات شود. مشتریانی که در گذشته فکر می‏کردند تخلیه بار های مکانیکی عملکرد بهتری دارند، امروزه به دنبال تجهیزات پنوماتیک هستند.
حجم بالای عرضه و تقاضا در بازار جهانی باعث شده است که کشتی‏ های بسیار بزرگ برای حمل غلات انتخاب شوند که همین بزرگ بودن کشتی نیاز به تجهیزات با کارآیی بالاتر برای کل سیستم ترمینال غلات دارد. در مجموع اپراتور های غلات بنادر به دنبال کارآیی، قابل اعتماد بودن، گرد و خاک کم، صدای کم، هزینه نگهداری پایین، آسانی استفاده و بیشترین میزان اتوماسیون در تجهیزات بارگیری و تخلیه غلات از کشتی هستند.

کدام مناطق جهان بازار مناسبی برای تولید کنندگان تجهیزات تخلیه و بارگیری غلات هستند؟

علی رغم وجود چالش‏ های بسیار در منطقه خاورمیانه و آفریقا در خصوص بحران‏ های سیاسی، خرید تجهیزات بارگیری و تخلیه غلات از کشتی در این منطقه درصد بالایی را در سال 2017 به خود اختصاص داده است. ترمینال‏ های واردات غلات در این مناطق بسیار پرکار هستند و انتظار می‏رود که ترمینال‏ های بیشتری برای همین منظور ساخته شوند. روسیه نیز در حال حاضر پروژه‏ های جدیدی در دست احداث دارد و به شدت به زیرساخت‏ های بندری نیاز دارد زیرا میزان صادرات غلات خود را افزایش داده است و مجبور است که از رقبای خود پیشی بگیرد. آمریکای شمالی نیز یکی دیگر از بازار های خوب برای تجهیزات بارگیری و تخلیه غلات از کشتی محسوب می‏شود زیرا بسیاری از اپراتورها به فکر تعویض تجهیزات قدیمی خود هستند. جنوب شرق آسیا نیز در حال احداث ترمینال‏ های جدیدی برای غلات است تا بتواند نیاز به غلات جمعیت روزافزون خود را تأمین کند. برخی از ترمینال‏ های غلات در دست احداث در چین در نیمه فرآیند ساخت به دلیل مشکلات بد اقتصادی رها شده‏اند اما انتظار می‏رود که تا چندسال آینده ساخت آن‏ها از سر گرفته شود. برزیل نیز پس از تجربه سال جاری در تولید بیش از انتظار ذرت و سویا و در نتیجه افزایش صادارت، به فکر ساخت ترمینال غلات بیشتر افتاده است.

تکنولوژی‏ های جدید

صاحبان ترمینال‏ های غلات و اپراتور های غلات مستقر در بنادر با استفاده محدود از اسکله روبرو هستند زیرا اسکله به آن‏ها تعلق ندارد. همین موضوع باعث محدودیت در استفاده از تجهیزات تخلیه مکانیکی با کارآیی بالا و همچنین نصب سیستم‏ های انتقال ثابت از اسکله به سیلو شده است. در نتیجه آن‏ها مجبورند برای انتقال غلات از اسکله به سیلو از کامیون استفاده کنند، همین کار فرآیند تخلیه را بسیار کند می‏کند و تجهیزات تخلیه را به تخلیه تنها 600 تا 800 تن غلات در ساعت محدود می‏کند، همین محدودیت نیز باعث افزایش هزینه‏ها نیز می‏شود.
برای حل این مشکل شرکت Siwertell AB که تولید کننده‏ای سوئدی است تجهیزات تخلیه بر پایه چرخی تولید کرده است می‏تواند به صورت مستقیم دو یا سه کامیون را بارگیری کند. این وسیله به ترمینال‏ های غلات کوچک و سایز متوسط امکان تخلیه سریع‏تری را می‏دهد که با بودجه آن‏ها نیز همخوانی خواهد داشت.
ارتباط با مشتریان نیز به شرکت آلمانی Neuero کمک کرده است که تجهیزات خود را بهبود بخشد. این شرکت بلوئر های مستقیم خود را می‏سازد که دارای سنسور های مختلف برای اندازه گیری دما، دمای چرخش موتور الکتریکی و هرگونه لرزش است. این شرکت همچنین طراحی Smartport را نیز ارائه داده است که برای تخلیه کشتی‏ های کوچک قابل عبور در رودخانه است. این دستگاه برای تخلیه 200 تا 400 تن غلات در ساعت طراحی شده است.
شرکت سوئیسی بولر نیز در حال تکمیل فرآیند استاندارد سازی تجهیزات بارگیری غلات با نام Portaload است که ظرفیتی بین 800 تا 3000 تن در ساعت دارد. هدف بولر از ایجاد تغییرات در Portaload کاهش هزینه‏ های مهندسی و نگهداری برای کاهش قیمت نهایی محصول بوده است. بولر همچنین PROPLANT را نیز طراحی کرده است که سیستم مدیریت کامپیوتری خاصی است که دستورالعمل‏ های نگهداری تمامی قطعات و کاتالوگ‏ های دیجیتال قطعات را با یکدیگر ترکیب می‏کند و با این کار تشخیص قطعه مورد نیاز و همچنین سفارش آن را بسیار آسان‏تر می‏سازد.

آنزیم‎هایی برای بهبود کیفیت نان با غلات کامل

با وجود مشتریانی که دائما به دنبال گزینه‏ های سالم به عنوان غذا هستند، نان‏ های حاوی غلات کامل روند فروش رو به رشدی دارند. با این وجود، آرد غلات کامل هنوز هم موردی چالش برانگیز برای تولیدکنندگان نان محسوب می‏شود.
آرد غلات کامل تأثیری منفی بر بافت، حجم، رنگ و طعم نان دارد. تکنیک‏ های آسیابانی و افزودن برخی مواد می‏توانند این اثرات منفی را کاهش دهند اما استفاده از آنزیم نیز می‏تواند راه حلی دیگر برای بهبود کیفیت نان‏ های کامل باشد.
آنزیم‏ها می‏توانند به صورت مستقیم به خمیر افزوده شوند تا حجم، بافت، رنگ و طعم نان را بهبود بخشد اما محدودیت‏هایی را نیز ایجاد می‏کند. افزودن زیاد آنزیم باعث چسبندگی بیش از حد خمیر می‏شود. Lisbeth Kalum از شرکت Novozymes اسفنجی با استفاده از سبوس گندم، آب و آنزیم ساخته است. خمیری که در تهیه آن از این اسفنج ساخته شده از سبوس استفاده می‏شود حجم و بافت بسیار بهتری در مقایسه با دیگر انواع نان کامل دارد که تنها با افزودن آنزیم به خمیر تهیه شده‏اند. این اسفنج شیوه جدیدی برای افزودن آنزیم به نان حاوی غلات کامل است.

برنج حاوی روی، راه حل محققان برای جبران کمبود این ماده غذایی بسیار ارزشمند

بیش از دو میلیارد انسان در حال حاضر در جهان از سوء تغذیه رنج می‏برند و بیشتر آن‏ها در کشور های آسیایی که غذای اصلی آن‏ها برنج است زندگی می‏کنند. با استفاده از برنج می‏توان مشکلات غذایی میلیون‏ها انسان را حل کرد. غنی سازی برنج موضوع تحقیق دکتر Swamy مدیر “گروه تولید برنج سالم‏تر” است. این گروه زیر مجموعه‏ای از انستیتو تحقیقات بین‏المللی برنج (IRRI) است. به گفته دکتر Swamy، شانس بسیار بالایی برای افزایش مواد مغذی موجود در برنج وجود دارد. در حال حاضر تحقیقات گسترده‏ای برای تولید برنج با میزان بالای روی (زینک) در حال انجام است.
کمبود ریز مغذی در رژیم غذایی ملل مختلف که به گرسنگی پنهان معروف است، بسیاری از مردم کشور های آسیایی را تحت تأثیرات منفی خود قرار داده است. برنج در کشور های آسیایی غذای اصلی مردم محسوب می‏شود و کمبود ریز مغذی‏ها در گونه‏ های مختلف آن یکی از علل مشکلات تغذیه‏ای برشمرده می‏شود. کمبود روی، آهن و ویتامین آ از مهم‏ترین مشکلاتی است که مردم کشور های آسیایی با آن روبرو هستند. کودکان، زنان باردار و مادران شیرده از جمله افرادی هستند که بیشترین آسیب پذیری را در برابر این کمبودها دارند. سازمان ملل، غلبه بر کمبود این ریزمغذی‏ها را تا سال 2035 در دستور کار خود قرار داده است.
اهمیت روی در رژیم غذایی تا چه حدی است؟
روی برای عملکرد درست سیستم ایمنی بدن بسیار مهم است. کمبود روی در بدن به کوتاهی قد، اسهال، سیستم دفاعی ضعیف و عدم تکامل رشد شناختی منجر می‏شود. روی در تقسیم سلولی، رشد سلولی، بهبود زخم و تجزیه کربوهیدرات‏ها در بدن نقشی اساسی ایفا می‏کند. روی جزئی از حدود 300 آنزیم در بدن است که کمبود آن فعالیت‏ های آنزیمی را که به زینک به عنوان ترکیبی کاتالیستی نیاز دارند، مختل می‏کند.
این گروه تحقیقاتی در تلاش است تا برنجی حاوی مقادیر بالاتر روی تولید کند. محققان در تلاش هستند تا با استفاده از روش‏ های معمول تولید برنج، ویژگی‏ های برنج‏ های حاوی مقادیر بالاتر از روی را به گونه‏ های مورد استفاده در کشور های آسیایی منتقل کنند. آن‏ها تاکنون یک گونه برنج با روی بالا در فیلیپین و سه گونه نیز در بنگلادش عرضه کرده‏اند. گونه‏ های مختلف برنج بررسی شده‏اند و انواعی که میزان بالاتری از روی را دارا بودند شناسایی شده‏اند. برنج‏ های جدید حاوی مقادیر بالاتر روی، در عطر، طعم و ظاهر تفاوتی با دیگر انواع برنج معمولی سفید ندارند.
بزرگ‏ترین چالش‏ برای تولید این گونه‏ های برنج، تولید گونه‏ای بوده است که نه تنها محصول زیاد داشته باشد بلکه در برابر آفات و بیماری‏ها مقاوم باشد و غنی از روی نیز باشد. این گروه در حال حاضر در تلاش هستند تا ابزار مولکولی برای شناسایی ژن حامل این میزان روی بالاتر را کشف کنند.
این محققان در مرحله اول سعی دارند گونه‏ های برنج دارای روی، ویتامین آ و آهن را به صورت جداگانه تولید کنند، اما هدف نهایی آن‏ها تولید گونه‏ای برنج است که هر سه این مواد مغذی را داشته باشد و با استفاده از آن کمبود های بیشتری جبران شود.

دوروم نرم، فراتر از سمولینا

گندم Svevo نرم گونه جدیدی از گندم دوروم است که توسط مرکز تحقیقات کشاورزی وزارت کشاورزی آمریکا تولید شده است.
گندم دوروم همیشه برای تولید سمولینا استفاده شده است. کارخانجات آرد برای تولید سمولینا نیاز به ماشین‏آلاتی متفاوت با ماشین‏آلات تولید آرد معمولی دارند زیرا دوروم دانه بسیار سخت‏تری نسبت به انواع دیگر گندم دارد. همین موضوع استفاده از دوروم را محدود کرده است. دوروم تنها 3 تا 5 درصد از غلات تولیدی آمریکا را تشکیل می‏دهد.
برخلاف دانه سخت دوروم، این گندم برای کاشت در مناطق خشک و گرم آمریکا مناسب است، جایی که دیگر انواع گندم رشد خوبی ندارند. در 20 سال گذشته، دکتر Craig Morris همراه با همکارانش به بررسی دوروم و گسترش استفاده از آن پرداخته‏اند.
آن‏ها به نتیجه رسیدند که سختی دانه دوروم در کیفیت پاستای تولیدی تأثیری ندارد و میزان پروتئین و زردی این گندم است که در کیفیت پاستا تأثیر گذار است. بر اساس همین فرضیه، محققان سعی کردند که گندم دورم نرم تولید کنند تا بتوانند بجای سمولینا، آردی نرم‏تر تولید کنند. پیدا کردن دو ژن با نام‏ های Puroindoline a و Puroindoline b که سختی دانه را مشخص می‏کنند به دانشمندان کمک کرد تا بتوانند برای اولین بار گندم دوروم نرم تولید کنند.
آزمایشات انجام شده حاکی از این هستند که آرد تولید شده از این دوروم نرم مانند آرد گندم معمولی برای تولید نان است و طعم، مزه و رنگ بسیار دلپذیری به خمیر پیتزا و باگت می‏دهد.

آمارانت، جایگزین گندم برای خوراک دام و طیور

با جمعیت رو به رشد جهان و رسیدن آن به 7/9 میلیارد نفر تا سال 2050، کارشناسان نمی‏دانند که آیا قادر خواهیم بود از گندم، ذرت و جودوسر برای خوراک دام و طیور استفاده کنیم. به همین دلیل است که چین تولید آمارانت را به عنوان گیاهی با سرعت رشد بالا، افزایش داده است. چین در سال جاری 800 هزار تن آمارانت برداشت کرده است و با برنامه ریزی دقیق در تلاش است تا سال آینده این میزان را به 60 میلیون تن برساند! اما این حجم از محصول را چینی‏ها با استفاده از آمارانت معمولی به دست نمی‏آورند بلکه آن‏ها موفق شده‏اند گونه‏ای را پرورش دهند که 10 برابر دیگر انواع آن محصول تولید می‏کند.
اما آمارانت چیست؟ بسیاری از افراد حتی اسم آن را نیز نشنیده‏اند. این گیاه پربرگ در هزاره قبل توسط آزتک‏ها و بومیان آمریکا کاشت می‏شده است. این گیاه در زبان آن‏ها به «جان بخش» شناخته می‏شد و از آرد آن برای تهیه غذا های مختلف استفاده می‏کردند. در طی سالیان دراز، استفاده از آمارانت کاهش یافته است و امروزه در هند و بولیوی مورد استفاده قرار می‏گیرد و شناخته شده است.
چین در تلاش است تا آمارانت را زمانی که سبز است به عنوان علوفه برای دام استفاده کند. البته علاوه بر علوفه، چین برای فرآوری و نگهداری آن نیز برنامه دارد. بنابراین استفاده از آن برای خوراک دام و طیور با توجه به محصول بالای آن و همچنین سرعت رشد بالای آن تصمیمی بسیار منطقی است. تا سال 2050، 5/3 میلیارد نفر به جمعیت جهان افزوده می‏شود، ما در حال حاضر میزان غذای مورد نیاز این افراد را تولید می‏کنیم اما آن را برای خوراک دام و طیور استفاده می‏کنیم.

نشاسته طبیعی، محصول جدید Cargill

در پاسخ به تقاضای مشتریان برای مواد اولیه ساده و شناخته شده، شرکت Cargill چندین نشاسته ساده را با نام SimPure به بازار عرضه کرده است. این نشاسته‏ها پایداری بیشتری در فرآیند تولید دارند و همچنین ماندگاری بالاتری نسبت به دیگر انواع نشاسته تاکنون نشان داده‏اند. تولیدکنندگانم با استفاده از این سری نشاسته، برچسب تغدیه‏ای پاکی خواهند داشت که مصرف کنندگان با مطالعه آن، کاملا مواد اولیه به کار رفته در محصول را خواهند شناخت.
اولین محصول تولیدی Cargill در این گروه، SimPure 99560 است که برای استفاده در شیرینی پزی و همچنین محصولات یخ زده مناسب است. این محصول بر پایه گیاهان است و جایگزین مناسبی برای نشاسته‏ های فرآوری شده به شمار می‏آید. این نشاسته‏ های فرآوری شده سال‏ های متمادی برای ایجاد بافتی نرم به محصولات افزوده می‏شدند. با این وجود، مصرف کنندگان امروزی، به دنبال استفاده از محصولاتی هستند که برچسبی پاک و سالم داشته باشند. بنابراین تولیدکنندگان هم مجبور هستند که این نشاسته‏ های فرآوری شده را از محصولات خود حذف کنند.

گامی رو به جلو در تولید انبوه گندم هیبریدی

محققان استرالیایی ژنی طبیعی را در گندم کشف کرده‏اند که اگر به قول این دانشمندان “خاموش” شود، گرده افشانی خود به خود گیاه را متوقف می‏کند اما همچنان می‏تواند به گرده‏افشانی با دیگر گیاهان ادامه دهد. این ژن می‏تواند راهی جدید برای تولید گندم هیبریدی پرمحصول باز کند.
بر اساس پژوهشگران دانشگاه آدلاید در استرالیا، این کشف می‏تواند به شدت شیوه تولید گندم را در جهان تغییر دهد.
گندم بیشترین مساحت زیر کشت را در میان غلات به خود اختصاص داده است. 20 درصد از غذای جهان از گندم تهیه می‏شود. برای تأمین نیاز جمعیت روزافزون جهان به غذا، گندم هیبریدی 10 تا 15 درصد محصول بیشتری نسبت به گونه‏ های معمولی گندم دارد. گندم هیبریدی نتیجه ترکیب دو گونه بسیار با دقت انتخاب شده از گندم هستند. گندم گیاهی خود گرده افشان است در حالی که برای تولید گندم هیبریدی نیاز به گرده افشانی توسط دیگر گونه‏ها وجود دارد، همین موضوع چالش اصلی در تولید گندم هیبریدی محسوب می‏شود. انواع هیبریدی غلات معمولا برای ذرت و برنج استفاده می‏شوند اما تولید سیستمی هیبریدی برای گندم که به صورت انبوه قابل استفاده باشد به دلیل ژنوم گندم، چالشی بزرگ برای محققان است.

مشاهده بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا