NIC سالانه یک میلیون تن غلات در حوزه دریای خزر بازرسی می کند

NIC سالانه یک میلیون تن غلات در حوزه دریای خزر بازرسی می کند! شرکت‌های بازرسی کالا رکنی مهم در تجارت جهانی هستند که با عملکرد خود نقش مهمی را در بهبود کیفیت، سودآوری و کاهش ریسک  تجارت بر عهده دارند. شرکت بازرسی فنی نسا بین‌الملل (NIC) یکی از شرکت‌های فعال در این عرصه است که با بیش از 15 شعبه و نمایندگی در سراسر جهان با شعار کارآیی، حرفه‌ای بودن و استفاده از سیستم مدیریت کیفیت به ارائه خدمات به مشتریان خود می‌پردازد.

در همین راستا NIC با بهره‌گیری از تمام ظرفیت خود برای کسب رتبه قابل توجه بین شرکت‌های بازرسی به یک سازمان شناخته شده در این عرصه تبدیل شده است. در این گفتگو دکتر طهرانی، مدیر منطقه CIS این شرکت میزبان خبرنگار نگاشته شده است تا توضیحات بیشتری را در خصوص عملکرد شرکت NIC و چالش‌های بازرسی ارائه دهد.

طهرانی در ابتدا، پاسخ‌گویی به سوالات مشتریان در حوزه پارامترهای بازرسی کالا و میزان تاثیرات آن‌ها بر کیفیت محصول را یکی از رسالت‌های مهم فعالیت شرکت NIC دانست و گفت: کارشناسان NIC در صورت نياز به شرکت‌های واردکننده غلات در خصوص  فرآیند بازرسی و معیارهای استاندارد، مشاوره‌ ارائه می‌دهند و برآورده ساختن انتظارات مشتریان در بالاترین سطح کیفیت موجب شده تا NIC، در حوزه دريای خزر سهم قابل توجهی از بازار بازرسی غلات وارداتی را به خود اختصاص دهد.

گواهی‌نامه بازرسی NIC کاملا مطابق با الگوهای استاندارد صادر می شود

وی با بیان اینکه شرکت NIC، سالانه حجمی بالغ بر یک میلیون تن غلات را در حوزه دریای خزر بازرسی می‌کند، گفت: با توجه به اهمیت نهاده‌های دامی به عنوان کالایی استراتژیک، در حال حاضر بیشترین میزان بازرسی مواد غذایی وارداتی مختص به ذرت و جو دامی است.

شرکت NIC همواره بزرگترین منتقد خود است و با اين که هیچ‌گونه تبلیغات و بازاریابی را برای جذب مشتریان انجام نداده است، توانسته با عملکرد قابل اعتماد خود در مدت 4 سال به یکی از قطب‌های بازرسی غلات در روسیه تبدیل شود و با شرکت‌های صاحب نام در اين زمينه رقابت موفق داشته باشد.

شرکت NIC برای قراردادهای خود با مشتريان به‌صورت شفاف به این نکته اشاره می‌کند که صدور گواهی‌نامه بازرسی تنها در صورت تطابق نتایج آنالیزها با الزامات استاندارد ممکن خواهد بود و حتی هزينه صدور گواهينامه از انجام بازرسی و آناليزها را جدا نموده است و در عمل مکررا مواردی پيش آمده است که بازرسی و آناليز کالا منجر به صدور گواهينامه بازرسی نشده و تنها در مرحله تست باقی مانده است.

نمونه‌گیری کالا بر اساس رویه‌های GAFTA 124

مدیر منطقه CIS شرکت نسا بین‌الملل با اشاره به فرآيند نمونه‌گیری غلات با روش GAFTA 124 در زمان بارگیری گفت: نمونه کامپوزيت به دست آمده با اين روش که در دنيا رايج است، نشانگر وضعیت میانگین کالا است، در صورتی که انجام نمونه‌گیری به روش نقطه‌ای از انبارها يا سيلوها دارای دقت کمتری است و نتایج آن نشانگر وضعيت کلی بار نيست.

گندم و به‌طور اعم غلات از نوع محصولات فله و ناهمگن هستند که در طی مراحل مزرعه تا جمع‌آوری در سيلوها و بارگیری و حمل آن، بارها با کيفيت‌های متفاوت با يکديگر مخلوط می‌شوند. لذا بسته به نحوه و محل بازرسی و نمونه‌برداری از يک محموله، نتايج آناليز کيفی می‌تواند متفاوت باشد و در واقع قطعيتی در اين زمينه وجود ندارد. لذا شرکت بازرسی فنی نسا بین‌الملل برای کسب قابل اعتمادترین نتيجه، نمونه‌گيری را حين بارگيری انجام می‌دهد و با آزمایشگاه‌های دارای گواهينامه ایزو 17025 همکاری می‌کند.

نگاهی به چالش‌های بازرسی کالا در ایران

این فعال عرصه بازرسی کالا در پاسخ به این سوال که شرکت‌های بازرسی با چه چالش‌هایی مواجه هستند، به موارد ذیل اشاره کرد: مشکلات بازرسی غلات به ویژه در حوزه دریای خزر يکی از بحث‌های هميشگی در بازرسی غلات که به‌صورت فله حمل می‌شوند، موضوع محاسبه وزن بار است.

اين موضوع در دريای خزر به‌علت تردد کشتی‌های باری کوچک و قديمی که جداول فنی آن‌ها به‌روز و کاليبره نيست و دفورمه شدن بدنه کشتی‌ها قبل و بعد از بارگيری ، دقت محاسبات وزن بار فله از روش درفت سوروی را پايين می‌آورد که مشکل اصلی همه شرکت‌های بازرسی است. دقت محاسبه وزن به‌روش درفت سوروی در بهترين حالت 0.5 درصد می‌باشد؛ اما در شرايطی که بالاتر ذکر شد اين خطا می‌تواند تا 2 درصد هم افزايش پيدا کند.

در زمينه بازرسی کيفی چون  شرکت بازرسی فنی نسا بین‌الملل تسليم هيچ  فشار يا وعده و تطميع نمی‌شود و بر عملکرد بازرسان خود کنترل و نظارت دارد، خدا را شکر تا امروز با مشکل خاصی مواجه نشده است. اگر کالا با استاندارد مطابقت ندارد بدون اغماض مردود اعلام خواهد شد و تنها ضرر احتمالی آن از دست دادن مشتری از ميان فروشنگان و يا از دست دادن قراردادهای خاص است که ما زياد به آن اهميت نمی‌دهيم!

 موازی‌کاری‌:

شرکت‌های بازرسی با مجوزهای سازمان استاندارد و مطابق با الگوهای تعيين شده استاندارد، کالا را در مبدا بازرسی و آزمایش می‌کنند؛ اما پس از ورود کالا به گمرکات ايران، سازمان‌های استاندارد و دامپزشکی مجددا از کليه محموله‌ها اقدام به نمونه‌گیری و تکرار تمامی آزمایشات می‌کنند که اين موضوع به‌خصوص با توجه به نحوه نمونه‌برداری و شرايط آزمايشگاه‌های داخل کشور در بسياری موارد منجر به مشکلاتی می‌شود که بر طرف کردن آن‌ها برای واردکنندگان ايجاد هزينه‌ها و ريسک‌های متعدد می نمايد. البته بررسی فعالیت شرکت‌های بازرسی از سوی سازمان استاندارد به صورت رندوم، امری پذیرفته شده است که در راستای نظارت بر عملکرد درست شرکت‌های بازرسی باید صورت بگیرد.

 روابط میان فروشندگان و خریداران:

بررسی پارامترهای فیزیکی و شیمیایی غلات  24 تا 48 ساعت و آنالیزهای میکروبی حداقل 5 روز پس اتمام بارگيری کشتی زمان لازم دارد، فروشنده که مسئول اصلی کيفيت کالايی است که طبق قرارداد خود به فروش رسانده، برای جلوگيری از هزينه توقف کشتی، منتظر نتايج نهايی تست‌ها نمی‌ماند و طبيعتا با مسئوليت خود و در برخی مواقع با توافق خریدار، کشتی بارگیری شده را به سمت بندر مقصد حرکت می‌دهند. در اين شرايط آن‌ها ریسک عدم تطابق احتمالی کالا با استانداردهای تعيين شده را نیز بايد بپذیرند.

شرکت NIC : چه کسی مسئول کسری محصولات غله است؟

وی در پاسخ به این سوال که برای رفع مشکلات بازرسی کمی کالا چه اقداماتی را می‌توان انجام داد، افزود: در حقوق بازرگانی بین‌الملل، کنواسیون ژنو و قانون دريايی ايران، مسئولیت کسر بار با مالک کشتی و شرکت کشتیرانی است که البته بايد دارای بیمه ‌باشد.

البته شرکت‌های کشتیرانی در دریای خزر به دلیل تحریم‌ها و شرایط خاص، در قرارداد های خود، اين مسئوليت طبيعی را از خود سلب کرده‌اند. در نتيجه، در صورت کسر بار هیچ‌کس پاسخگوی خسارت وارد شده نیست. طرفی که قرارداد حمل را با شرط عدم مسئوليت حمل‌کننده نسبت به کميت بار امضا می‌کند، عملا ريسک کسری بار را قبول می‌کند. البته با استناد به آمار می‌توانيم ادعا کنيم شرکت بازرسی فنی نسا بین‌الملل تاکنون به دلیل انجام فرآیندی چندجانبه برای کنترل وزن بار، از عملکرد قابل قبولی در اين زمينه داشته است و با کسری بارهای خارج از عرف کمتر مواجه شده است.

شرکت NIC : بازرسی کالا حقی مسلم برای خریدار است نه فروشنده

این فعال حوزه بازرسی کالا در خصوص قوانین بازرسی کالاهای وارداتی و صادراتی بیان کرد: بازرسی کالا و انتخاب شرکت بازرسی، حق خریدار است. در حالی که واردکنندگان ایرانی در اکثر موارد انجام فرآیند بازرسی و به‌خصوص پرداخت دستمزد شرکت بازرسی را به فروشنده محول می‌کنند. در واقع این امر باعث می‌شود شرکت‌های بازرسی در مواردی که نتيجه کارشان منجر به ايجاد ضرر به منافع فروشنده گردد در حالی که فروشنده همزمان کارفرمای آن‌ها نيز می‌باشد با چالش مواجه شوند. طبيعتا کارفرمای شرکت بازرسی بايد خريدار باشد چون فرآيند بازرسی ذاتا دفاع از حقوق خريدار است.

وی در پاسخ به این سوال که پارامترهای سنجش استاندارد غلات تا چه میزان صحیح است، گفت: گروهی از پارامترهای استاندارد غلات مربوط به امنیت غذایی شهروندان و گروه دیگر شاخصه‌های مرتبط با قیمت‌گذاری آن است که در همین راستا سازمان تجارت جهانی و کنواسیون‌های اروپایی قوانینی را مبنی بر عدم دخالت دولت‌ها در اجبار طرفین بازرگانی به انجام بازرسی کالا تصویب کرده‌اند چراکه بازرسی کالا هزینه تمام شده محصول و گمرک را افزایش می‌دهد.

از سوی دیگر با توجه به اصل رعایت امنیت غذایی، دولت‌ها شرکت‌های بازرسی را به نمايندگی از نهادهای نظارتی خود برای کنترل و نظارت کيفی می‌گمارند. در اين شرايط، گزينه بهينه، اکتفا کردن بازرسی اجباری به بررسی مولفه‌هايی چون فلزات سنگین، باقی‌مانده سموم، کپک، آفات و بیماری‌های گندم و آلودگی‌های میکروبی است.

دکتر طهرانی مدیر منطقه CIS شرکت NIC در پاسخ به این سوال که تحریم‌ها چه تاثیری را بر فعالیت شرکت‌های بازرسی گذاشته‌اند، اظهار کرد: تجارت جهانی یک ارگانیسم است که بانک‌ها و گردش مالی نقش حیاتی را بر عهده دارند.

شرکت NIC ، سالانه حجمی بالغ بر یک میلیون تن غلات را در حوزه دریای خزر بازرسی می‌کند

لذا با اعمال تحریم‌ها بانک‌های کشور برای مبادلات مالی با مشکل مواجه شده‌اند، اين خود حجم مبادلات بازرگانی و بالطبع فعاليت‌های بازرسی را کاهش می‌دهد و از طرف ديگر طولانی شدن انتقال پول از خريدار به فروشنده و الزامات بروکراتيک گمرکات، در زمينه مواد غذايی و کشاورزی مشکل ثانويه ديگری به وجود آورده است، اعتبار گواهینامه‌های بازرسی برای محصولات کشاورزی و غذایی 3 ماه تعيين شده است و در برخی موارد مدت اعتبار آن‌ها تمام می‌شود اما پول کالا به حساب فروشنده نمی‌رسد و فروشنده اسناد بار را آزاد نمی‌کند . در نتيجه شاهد رسوب کالا های وارداتی در انبارها و سيلوهای گمرکات خواهيم بود که ريسک خراب شدن کالا در انبارهای گمرکات که برای نگهداری طولانی محصولات کشاورزی طراحی نشده‌اند را افزايش می‌دهد.