نهضت سیلوسازی در میانه راه به بنبست رسید!
در گفتگو با یکی از اعضای انجمن سیلوداران ایران
میزان بهرهگیری از ظرفیت سیلوها به دو عامل بستگی دارد که یکی شرایط آبوهوایی و دیگری وجود تعاونیهای روستایی است. در واقع در سالهای زراعی پربار همچون سال گذشته و سال جاری که بارندگی زیاد بوده و احتمال برداشت گندم افزایش مییابد؛ از تمام ظرفیتهای ذخیرهسازی در استان بهره گرفته میشود و پیشبینی میکنیم که سال جدید نیز همچون سال گذشته سیلوهای استان کردستان تکمیل ظرفیت شوند.
میزان بهرهگیری از ظرفیت سیلوها به دو عامل بستگی دارد که یکی شرایط آبوهوایی و دیگری وجود تعاونیهای روستایی است. در واقع در سالهای زراعی پربار همچون سال گذشته و سال جاری که بارندگی زیاد بوده و احتمال برداشت گندم افزایش مییابد؛ از تمام ظرفیتهای ذخیرهسازی در استان بهره گرفته میشود و پیشبینی میکنیم که سال جدید نیز همچون سال گذشته سیلوهای استان کردستان تکمیل ظرفیت شوند.
یکی از اعضای انجمن سیلوداران ایران با بیان مطلب بالا در گفتوگو با خبرنگار نگاشته گفت: با توجه به اینکه شرکتهای تعاونی روستایی، خصولتی هستند، بنابراین نفوذ بیشتری در وزارت جهاد کشاورزی برای دریافت سهمیه بیشتر گندم دارند و این به نفع مردم و دولت نخواهد بود؛ چراکه گندم در تعاونی روستایی در فضای باز تخلیه میشود و گندم در هر فضایی جز در سیلو، در معرض آلودگیها قرار میگیرد.
سهمیه ذخیرهسازی و درآمد نامساوی تعاونی روستایی با بخش خصوصی
وی همچنین یادآور شد: علاوه بر سهمیه ذخیرهسازی گندم، درآمد شرکتهای تعاونی روستایی نیز از سیلوهای بخش خصوصی بیشتر است؛ بهگونهای که درآمد یک سال ذخیرهسازی گندم در سیلوهای بخش خصوصی با درآمد دو تا سه هفته ذخیرهسازی در سیلوهای شرکت تعاونی روستایی مساوی است.
این عضو انجمن سیلوداران ایران درباره کمتوجهی به سیلوسازان اظهار کرد: در تعیین دستمزد ذخیرهسازی، هیچ توجهی به میزان سرمایهگذاری سیلوسازان نمیشود و با درآمدی که سیلوداران دارند، تنها هزینه سالانه آنها با اندکی سود تأمین میشود و با این روند، سرمایه اولیه آنها به جای 5 سال تا 50 سال زمان میبرد تا بازگردد و در این وضعیت، نوسازی و تأمین قطعات فرسوده و مستهلک حتی با دریافت وام بانکی نیز ممکن نخواهد بود، زیرا حتی توان مالی برای دریافت وام را نیز ندارند.
استهلاک ظرفیتهای ذخیرهسازی و نابودی نهضت سیلوسازی
وی افزود: بنابراین با گذر زمان، شاهد مستهلک و تعطیل شدن سیلوهای بخش خصوصی خواهیم شد و باید دوباره همچون سال 84 نهضت سیلوسازی تشکیل شود؛ اما با این تفاوت که دیگر هیچ سرمایهگذاری در این مسیر قدم نخواهد برداشت، چراکه تجربه ثابت میکند دولت چگونه از سرمایهگذاران و سیلوداران حمایت کرده است! متأسفانه هیچ نهاد و سازمانی صدای ما را تا به امروز نشنیده است؛ درنتیجه مردم و دولت ضرر خواهند کرد.
این عضو انجمن سیلوداران ایران خاطرنشان کرد: سیاستگذاری و تصمیمگیریهای دولت بلندمدت نیستند و این معضلی است که به ناامیدی و شکست فعالان صنعت در میانه راه منجر میشود. در واقع چرا نهضت سیلوسازی با هدف نگهداری امن از گندم به دور از آلودگیها باید شکست بخورد و نتواند ادامه دهد؛ مگر این سیاست دولت چندساله هدفگذاری شده بود؟!
بیمه ذخیرهسازی در پیچوتاب اجرایی شدن از سوی دولت
وی در پایان در خصوص بیمه ذخیرهسازی اظهار کرد: بیمه ذخیرهسازی با صاحب کالا است (یعنی دولت)، نه با سیلوداران که تنها نقش امانتدار و نگهدارنده گندم را دارند. این موضوع را دولت نیز پذیرفته، اما متأسفانه دو سال است که در کشوقوس اجرایی شدن قرار گرفته است.