نرخ های ذخیره سازی و عدم بازنگری در آن/ سیلوهای ذخیره گندم به انبار صنایع تبدیلی غلات تبدیل خواهند شد

نرخ های ذخیره سازی و عدم بازنگری در آن/ دستمزد ذخیره سازی سیلوداران باید متناسب با هزینه های جاری و سرمایه گذاری انجام شده تعیین شود چرا که در غیر اینصورت در بلند مدت مراکز ذخیره سازی به دلیل عدم توجیه اقتصادی تغییر کاربری می دهند و به انبارهای صنایع تبدیلی مبدل خواهند شد. مطلب فوق بخشی از گفته های منصور وزیری، مدیر بازرگانی شرکت PTSILO و سیلودار بخش خصوصی است که در گفتگو با خبرنگار نگاشته مطرح کرد.

وی افزود: در راستای حمایت از سیلوداران در وهله اول باید از صدور مجوزهای جدید جلوگیری شود و همچنین دستمزد ذخیره سازی بازنگری گردد. سیلوداران در صورت زیان مداوم در بلند مدت تغییر کاربری خواهند داد و پروژه های آنها به انبارهای صنایع تبدیلی از جمله کارخانجات خوراک دام و مراکز روغن کشی و غیره تبدیل و از چرخه ذخیره سازی گندم خارج خواهند شد که این موضوع تهدیدی برای امنیت غذایی کشور و مراکز استراتژیک ذخیره سازی است.

نرخ های ذخیره سازی و عدم بازنگری در آن

وزیری با بیان اینکه در اوایل نهضت سیلوسازی، توجیه فنی و اقتصادی سرمایه گذاری سیلو حدود ۳ تا ۴ سال بود، گفت: در حال حاضر مقدار سرمایه گذاری و به همان نسبت هزینه های جاری ۲۰ برابر افزایش یافته است در حالیکه در آمد حاصله از ذخیره سازی تنها حدود 4 برابر طی این سال‌ها رشد نموده که در عمل بازگشت سرمایه، سرمایه گذار از  ۴سال به ۱۵ سال افزایش پیدا کرده است. اتفاقی که سیلوداران را با بدهی های معوقه بانکی مواجه نموده است!

وزارت جهاد کشاورزی کنترلی در بخش مجوزهای احداث سیلو در استان ها ندارد

مدیر بازرگانی شرکت PTSILO یکی دیگر از مشکلات سیلوداران را افزایش تعداد سیلوها در شهرستان بدون هیچ گونه کنترلی دانست که خود به معضل جدی تبدیل شده است. وی اذعان کرد: در گذشته مکانیابی و صدور مجوز احداث سیلو براساس مقدار تولید آن شهرستان و  بخش‌های آن صورت می گرفت و در برهه ای از زمان این مجوز های صادر شده از سوی وزارت صمت کنترل می‌شد اما در حال حاضر با واگذاری صدور مجوز از این وزارت به وزارت جهاد کشاورزی، کنترل مجوزها به فراموشی سپرده شد و با صدور مجوزهای جدید در بخش‌های شهرستان و افزایش تعداد سیلوها عملا ظرفیت ذخیره سازی سیلوی اولیه که ظرفیت آن گاها برای تولید کل شهرستان بود به یک چهارم کاهش پیدا کرده است لذا این موضوع نیز مشکلات سیلوداران را دو چندان کرده است.

این فعال حوزه سیلوداری به نقش مهم سیلوداران در خودکفایی گندم اشاره کرد وگفت عواملی همچون حمایت از کشاورزان، قیمت تضمینی گندم و سطح کشت ، فاکتورهایی مهم است. اگر از کشاورز حمایت شود و قیمت خرید تضمینی بر اساس آنالیز هزینه های کشت و در نظر گرفتن سود حاصله به کشاورز تعیین شود؛ می تواند به خود کفایی منجر شود. در این میان سیلوداران صرفا به عنوان انباردار در حفظ گندم ایفای نقش می‌کنند و تنها می‌توانند با اعطای مشوق به کشاورزان از فروش آن به صورت متفرقه (به عنوان مثال موارد مصرف دامی) جلوگیری کنند و این مقوله نیز بدون حمایت شرکت بازرگانی دولتی ایران از سیلوداران تاثیری ندارد.

با ذخیره سازی در سیلوهای بخش خصوصی از هزینه سربار و افت کیفیت خودداری کنید

وزیری در پاسخ به ارزیابی خود از تفاوت مبلغ حق مباشرت سازمان تعاونی روستایی و سیلوداران بخش خصوصی صنعت سیلوداری کشور، گفت: نکته مهم زیان ایجاد شده در گندم در طی مرکز خرید بودن تعاونی ها است چرا که این موضوع منجر به افزایش هزینه های خرید، حمل و نقل و افت کیفیت گندم در طول مباشرت می شود در حالیکه سیلوهای بخش خصوصی با دارا بودن امکانات و نیروهای مجرب می توانند به صورت استاندارد نسبت به خرید در اسرع وقت و ذخیره سازی استاندارد اقدام کنند و هیچ گونه هزینه اضافی و مهمتر از آن افت کیفیت گندم برای شرکت بازرگانی دولتی ایران به همراه نداشته باشد.

امکان پیش بوجاری در سیلوهای بخش خصوصی نیز وجود دارد

مدیر بازرگانی شرکت PTSILO در خصوص پیشنهاد پیش بوجاری گندم قبل از ذخیره سازی در سیلوها اظهار کرد: از آنجاییکه این امر در برخی موارد در سیلوهای دولتی انجام می‌شود لذا در سیلوهای بخش خصوصی نیز قابل اجراست چراکه با این اقدام می توان بخش اعظمی از ناخالصی ها را پیش از ورود گندم به سیلو جداسازی کرد که در حفظ کیفیت گندم برای بلند مدت تاثیرگذار است لذا این موضوع بر اساس دستور العمل های کارشناسی شده و نوع سیستم خرید تضمینی و قرارداد ذخیره سازی با بخش خصوصی قابل اجرا می‌باشد.