موجودی گندم و مشکلات کارخانجات آرد با آن/ با مصوبه شورای تعیین نرخ خرید تضمینی محصولات کشاورزی، سایز الک خرید تضمینی گندم مجدداً به 2×2 تغییر کرد. در حالی که سال 99 پس از تلاش‌های فراوان بخش آسیابانی و به تأیید سازمان استاندارد، سایز الک خرید تضمینی گندم پس از سال‌ها به 2 *17نیز تغییر کرده بود. نگاشته برای آگاهی از تبعات این موضوع و اطلاع از موانع صنعت آسیابانی با مهندس نشاطی، مدیرعامل آرد پارس یزد به گفتگو پرداخته است.
موجودی گندم و مشکلات کارخانجات آرد با آن
به گفته این مدیر صنعت آسیابانی تغییر سایز الک تاثیری بر کیفیت آرد ندارد و این موضوع تنها بر افت گندمی که نصیب کارخانجات آرد می‌گردد، تاثیرگذار خواهد بود. چراکه آردسازان به دلیل افت بالای غیر مفید گندم در پایان ماه با کسری و زیان‌دهی مواجه می‌شوند. از سوی دیگر به دلیل بالا بودن ضایعات باید برای تامین نیاز خود، گندم را از بازار آزاد به نرخ 5 هزار تومان خریداری کنند. در نتیجه این تغییر سایز توری الک تنها با کاهش مقدار گندم خریداری شده از میزان اسمی آن برای آردسازان همراه است./ موجودی گندم
پتانسیل گندم تولیدی ایران برای نول‌کشی
نشاطی درباره وضعیت نول‌کشی کارخانه‌ها از گندم گفت: با توجه به اینکه عمده مصارف آرد صنف و صنعت، آرد نول می باشد و معمولا فرآیند نول کشی همزمان با استخراج انواع آرد از گندم صورت می گیرد، باید گندم مصرفی از کیفیت مطلوب و بالا برخوردار باشد که گاهی در برخی موارد کیفیت گندم های داخلی انتظارات آردسازان را برآورده نمی نماید./ موجودی گندم
وی در بخش دیگر گفتگو با گلایه از صدور مجوز برای تاسیس کارخانه آرد جدید اظهار کرد: متاسفانه با وجود فعالیت اکثر کارخانجات آرد کشور با 40 درصد ظرفیت خود، به دلیل رانت، باز هم شاهد تاسیس کارخانه آرد هستیم. در حالی که صدور هرگونه مجوز جدید، اشتباه و خیانت به کارخانجات با سابقه است. از سوی دیگر، با توجه به توجیه‌ناپذیر بودن احداث کارخانه آرد جدید، بهتر است که متقاضیان ورود به این صنعت، واحدهای قدیمی و ورشکسته را در مناطق دارای پتانسیل آردسازی خریداری نمایند تا سرمایه آنان بیش از این هدر نرود
دست خالی آسیابانان و نانوایان از افزایش قیمت محصول
نشاطی در خصوص مهمترین موانع صنعت آسیابانی اظهار کرد: بحث مالیات‌ها، عدم به روزرسانی نرخ آرد، افزایش بی سابقه قیمت کیسه، سلب امتیاز فروش سبوس از کارخانجات آرد از مهمترین موانع این صنعت است که ضرر سهمگینی را متوجه آردسازان کرده است و برخی از آنان را تا آستانه ورشکستگی کشانده است. لذا دولت باید هر چه زودتر فکری به حال صنعت آسیابانی کشور کند. از سوی دیگر، نرخ محصولات اکثر صنایع کشور هم‌سو با تورم در چند سال گذشته افزایش داشته است. در حالی که دست آسیابانان و نانوایان از این افزایش قیمت خالی مانده است و پتک سنگین هزینه‌ها، هر روز کمر آنان را بیشتر خم می‌کند. در واقع اگر دولت چاره‌ای برای استهلاک واحدهای آردسازی و نفس بریده آنان نکند باید به زودی شاهد پاره شده طناب این صنعت در کشور باشیم.
