گندم چند نرخی یکی از عوامل فسادزا در صنعت آسیابانی است و رقم اختصاص یافته بودجه به صنعت گندم و آرد و نان شامل خرید گندم، واردات گندم، حمل و سایر هزینه های سربار، یکی از بزرگترین ارقام اختصاصی بودجه دولت بصورت سالانه است. از طرفی 5 هزار تومان یارانه واریزی در حساب مردم نیز باید به رقم کل یارانه های این بخش اضافه گردد. اما آیا به واقع این بودجه هنگفت به نفع مردم وکشور است و یا در سیستمی گنگ و مبهم و به صورت ناعادلانه در حال تخصیص است!

ورود آردهای قاچاق با وجود گندم چند نرخی

اختلاف قیمت میان سه نرخ مصوب گندم چند نرخی 665، 900 و 2700 تومانی در چند ماهه اخیر منجر به ورود آردهای قاچاق به بازار به طور چشمگیر شده است. این اختلاف قیمت، تنها به تولیدکننده واقعی که صادقانه در تلاش برای تولید هستند، ضربه زده است. متاسفانه مشکلات ناشی از تفاوت نرخها، این حوزه را تبدیل به آب گل آلودی برای دلالان و افراد سودجو کرده است.

بر هیچ یک از مدیران فعال و صادق این صنعت پوشیده نیست که بخش زیادی از آرد یارانه ای در خارج از شبکه به فروش می رسد. به جرأت و به زعم نگاه کارشناسانه مدیران این صنعت می توان ادعا کرد؛ در صورت آزادسازی، از 10 میلیون تن گندم اختصاص داده شده برای تولید آرد خبازی، 3 میلیون تن گندم قابل صرفه جویی است. سه میلیون تن گندم، به قیمت هر کیلو 2500 تومان، رقم قابل توجهی را در بودجه های دولت شامل میشود که امکان صرفه جویی در آن وجود دارد.

آیا وقت آن شده که با توجه به کسری های موجود در بودجه دولت، بازنگری در سیستم گندم، آرد و نان شود؟! آیا زمان آن نرسیده که دولت به فکرکاهش تصدی گری خود در این بخش بیفتد و با آزاد سازی این صنعت، یک صرفه جویی چند هزار میلیاردی را تجربه کند؟! آیا وقت آن نیست که دولت به هدر رفت بودجه خود در این صنعت سر وسامانی دهد؟! پاسخ روشن است…