دهمين نمايشگاه بين المللي صنعت آرد و نان ibex2016 با حضور 186 شرکت داخلي و خارجي از 16 کشور آلمان، ترکيه، اسپانيا، اتريش، بلژيک، لبنان، دانمارک، هلند، کره جنوبي، روسيه، سوئد، سوئيس، فرانسه، ايتاليا، لبنان، يونان و تعداد زيادي از شرکت هاي داخلي به کار خود پايان داد. عده اي از کارشناسان به نقد از برگزاري اين نمايشگاه و اينکه نمايشگاه تاثير چنداني در روند بهبود کيفي نان سنتي کشور ندارد، پرداختند و عده اي نيز به حمايت از نمايشگاه و اينکه اين رويداد تاثير زيادي در تسريع روند صنعتي شدن و بهداشتي شدن نان کشور مي گذارد سخن گفتند. آنچه در واقعيت اتفاق افتاد اين است که نان کشور بعد از سالها بي توجهي صاحب نمايشگاه شد و واژه صنعت در طول 10 سال برگزاري نمايشگاه با نان عجين شد اما اينکه ميزان اثر پذيري نمايشگاه در بهبود نان کشور تا چه اندازه مي باشد را بايد در درون نانوايي هاي کشور و قفسه سوپرمارکت ها و ميزان استقبال مردم از نان سالم جستجو کرد. نمايشگاه اصالتاً محلي براي عرضه تکنولوژي هاي مورد استفاده در نان سنتي و صنعتي و همچنين معرفي شرکت هاي فعال در ارائه مواد بکار رفته در نان است. از آرد گرفته تا انواع افزودني ها و بهبود دهنده ها از ماشين آلات پيوسته گرفته تا انواع ماشين آلات نيمه پيوسته همچون خميرگير و چانه زن و … در اين نمايشگاه حضور مي يابند و با حضور خود، انسجام مناسبي در صنعت نان ايجاد مي کنند.
پيشنهاد ميکنم در کنار نمايشگاه نان در سالن مرکز همايشهاي نمايشگاه سميناري علمي و کاربردي اجرا گردد تا عزيزان که از سراسر ايران به نمايشگاه مي آيند علاوه بر نمايشگاه از همايش علمي و کاربردي و کارگاهاي تخصصي پخت نان و کارگاه هاي عملي مشابه بهره ببرند. همچنين مي توان ضمن دعوت از مديران دولتي مرتبط با اين صنعت همچون وزارت بهداشت، سازمان استاندارد، وزارت.صنايع و… براي آگاه سازي مديران از وضعيت کلي نان کشور، در خاتمه با صدور يک بيانيه کاربردي و تاثير گذار در هر سال قدمي جديد براي نان کشور برداشت و البته انجمن علمي غلات اين توانايي را داراست. لذا نمايشگاه نه به تنهايي بلکه به عنوان يک بازوي اجرايي در صنعت نان کشور مي تواند ايفاي نقش کند وبهبود کيفيت نان مسأله اي نيست که بتوان تنها در نمايشگاه آن را جستجو کرد. تمام اساتيد و کارشناسان حوزه اذعان دارند که از يک سو بحث تعيين استانداردهاي درست و علمي براي نان که مطابق با سلامت جامعه باشد و از سوي ديگر بحث نظارت ها و کنترل هاي وزارت بهداشت به عنوان يک سازمان مهم در حوزه نان و همچنين بحث منطقي نمودن قيمت گندم و آرد و اقتصادي بودن نانوايي به عنوان يک بنگاه اقتصادي و در نهايت سياست هاي دولت در تأمين گندم داخلي و يا واردات آن از کشورهاي خارجي، همگي در عرصه نان نقش ايفا مي کنند. در تمام رسانه ها مسئولان بخش دولتي و خصوصي بر تمامي اين مسأله ها به وجوه گوناگون مي پردازند. آنچه اهميت دارد اين است که تصميمات نان کشور در کجا و با حضور کدامين افراد با تجربه گرفته مي شود. آيا کارشناسان اجرايي و اساتيد نان کشور و مديران تشکل هاي درگير در حوزه نان در تصميمات حوزه نان مشارکتي دارند؟ آيا وقت آن نرسيده که نان به عنوان اساسي ترين منبع غذايي مردم جامعه از درهاي بسته خارج شده و در محيطي شفاف تر و بازتر به آن پرداخته شود؟
حسین حدادی
