به گفته محمد سپانلو، دبیر انجمن صنفی کارخانجات آرد استانهای خراسان، مشکلات کارخانههای آرد در استانهای مختلف کشور یکسان است زیرا صنعت تولید آرد کشور از مزرعه تا سفره صرفاً تحت نظارت دولت به کار خود ادامه میدهد ./ صنعت آرد
وی افزود: تأمین گندم مورد نیاز کارخانه به عنوان مواد اولیه تولید انواع آرد، نوع بستهبندی – تعیین قیمت، صرفاً با استناد مصوبات مسئولان دولتی در کشور و استان قابل اجرا میباشد .
مجوز دولت
وی با اشاره به اینکه مشتریان و خریداران آرد (صنف و صنعت، خبازان، مصرف کننده آرد یارانهای و آزادپزها) باید مجوز دولت را در راستای مقدار و نوع آرد مورد درخواست کسب نموده و سپس از طریق سامانه تعریف شده، آرد خود را خریداری کنند، گفت: یکی از مشکلات صنعت آرد (کارخانهها) این است که باید وجه خرید گندم از سوی کارخانهها مستقیماً به حساب دولت واریز شود و وجوه فروش انواع آرد به متقاضیان بدواً به حساب بانک سپه واریز گردد تا پس از تأیید حمل توسط خریداران وجه مذکور به حساب کارخانه منظور گردد. لذا این فاصله زمانی موجب وقفه در تأمین نقدینگی کارخانه برای خرید گندم محمولههای بعدی خواهد شد.
وی افزود: علیرغم اینکه سرمایهگذاری احداث کارخانه آرد توسط بخش خصوصی صورت میپذیرد بر خلاف سایر صنایع بخش خصوصی که در مورد تأمین و انتخاب مواد اولیه مورد نیاز و نوع بسته بندی و بازاریابی محدودیتی ندارند صنعت آرد در این فرآیند با هفت خوان رستم مواجه است ./ صنعت آرد
از این لحاظ صدور بخشنامهها و دستور العملهای صادره از سوی ارگانهای مختلف دولتی مرتباً دستخوش تغییر و تحول است که از این بابت نیز مدیران صنعت آرد با مشکلات زیادی مواجه هستند.
هزینهها و تورم
همچنین افزایش هزینههای غیر قابل انتظار به دلیل تورم و تحمیل آن به کارخانهها، روش یا روشهای جبرانی آن به لحاظ ثبات قیمت فروش آرد از سوی دولت ، به طرق مختلف و با تأخیر زمانی زیاد صورت میگیرد که انجام آن از اثر بخشی لازم را ندارد.
عدم ارتباط تولید کنندگان آرد با تأمین کنندگان گندم
علاوه بر این عدم ارتباط تولید کنندگان آرد با تأمین کنندگان گندم مورد نیاز شان (به دلیل انحصار خرید گندم توسط دولت)باعث شده تا گندم خریداری شده توسط کارخانهها از ثبات یکنواختی برخوردار نباشد و لاجرم هر نوع گندمی را که از سوی دولت به آنها فروخته میشود موظفند آن را با در نظر گرفتن کیفیت کمی و کیفی آرد آن را تولید و عرضه نمایند که در این راستا کارخانهها هزینههای هنگفتی را برای تأمین کیفیت به فرآوردههای افزودنی مورد نیاز آرد تولیدی پرداخت مینمایند .
متأسفانه در حال حاضر نیز عدم امکان صادرات آرد نیز به دلایل خاص خود مشکلی بر مشکلات این صنعت افزوده است .