طرح درجه بندی سیلوها تاسیسات ذخیره سازی ابتدا از 4 سال گذشته همزمان با آغاز مدیریت یزدان سیف، مدیرعامل شرکت مادر تخصصی بازرگانی دولتی ایران مطرح شد. در آن برهه از زمان اغلب سیلوداران با بدهی بانکی مواجه بوده اند و شرایط به گونه ای نبود که قادر به سرمایه گذاری باشند. لذا انجمن سیلوداران ایران با اجرای طرح فوق موافقت نکرد و این طرح تا شهریورماه سال 98 مسکوت ماند. شهریورماه سال 98 همزمان با مدیریت دکتر ارزانی که سمت مدیرکل هماهنگی شرکت مادر تخصصی بازرگانی دولتی ایران بر عهده داشت، طرح درجه بندی تاسیسات ذخیره سازی آغاز به فعالیت کرد.

از این رو 3 گروه متشکل از شرکت مادر تخصصی بازرگانی دولتی ایران، انجمن سیلوداران ایران، بخش بازرگانی و بخش فنی مهندسی پژوهشکده غلات گردهم آمدند که پیشنهادات خود را جهت اجرای طرح ابراز نمودند. اواخر سال 98 نتیجه گردهمایی تصویب اما ابلاغ نشد چرا که در برخی مسائل که دارای منع قانونی و عدم قابلیت اجرا بود، بین شرکت مادر تخصصی بازرگانی دولتی ایران و انجمن سیلوسازان اختلاف نظر وجود داشت. با توجه به شیوع ویروس کرونا و آغاز محدودیت ها، جلسه هماهنگی این طرح تشکیل نشد و سپس در مهرماه سال جاری پیرو برگزاری جلسه هماهنگی میان انجمن و شرکت بازرگانی دولتی توافق برقرار شد و طرح به مرحله ابلاغ رسید.

در اولین طرح درجه بندی سیلوها 55 درصد سیلوهای کشور در رتبه درجه یک قرار گرفتند

اصغر دمیرچیلی، رئیس هیات مدیره انجمن سیلوداران ایران در گفت و گو با خبرنگار نشریه نگاشته در پاسخ به ماهیت اجرای طرح درجه بندی تاسیسات ذخیره سازی، گفت: تاسیسات ذخیره سازی در ایران دارای تنوع گسترده هستند که برخی از آن از تکنولوژی وارداتی و به روز اروپایی بهره مند هستند و برخی از تجهیزات داخلی استفاده می کنند که متاسفانه حداقل های استاندارد را رعایت می کنند.

پهمچنین سازه های بتنی ذخیره سازی غلات، نوع سوم سازه ها هستند که مخزن آن بتنی است. تنوع سیلوسازی در ایران باعث شده است که کیفیت نگهداری و سرمایه گذاری با تفاوت قابل توجهی همراه باشد که نیاز بود در راستای دریافت هزینه نگهداری درجه بندی ای بین این تاسیسات ایجاد شود.

از این رو در راستای پرداخت معوقه عادلانه به سیلوداران، طرح درجه بندی تاسیسات ذخیره سازی مطرح شد. از سویی اجرای طرح فوق باعث خواهد شد که سیلوداران به ارتقای درجه اقدام نمایند و سطح استانداردهای تاسیسات را افزایش دهند.

وی در ادامه افزود: در بررسی پرداخت معوقه به سیلوداران از سوی شرکت بازرگانی دولتی ایران، به جرات می توان گفت که ارتقای سیلوها و به روز رسانی آن نیازمند ایجاد انگیزه است که متاسفانه رقم معوقه پرداخت شده، انگیزه لازم را ایجاد نمی کند و تنها پاسخگوی هزینه های جاری است.

10 درصد تفاوت در پرداخت معوقه به سیلوهای درجه یک و دو

دمیرچیلی با بیان اینکه در گام اول اجرای طرح درجه بندی تاسیسات ذخیره سازی، هزینه نگهداری میان سیلوهای درجه یک و دو دارای اختلاف است که باید در این طرح لحاظ شود، گفت: در قدم دوم در راستای به روز رسانی سیلوها 10 درصد تفاوت برای سیلوهای درجه یک و دو ایجاد شد. هزینه نگهداری در سیلوهای درجه یک بر اساس روزشمار معادل 7 هزار و 800 تومان برای هر تن گندم محاسبه می شود که این رقم برای سیلوهای درجه دو معادل 7 هزار تومان است که بر مبنای موجودی گندم ذخیره سازی شده محاسبه می شود.

صنعت سیلوداری در ایران تنها یک قدم با ورشکستگی فاصله دارد

وی در ادامه با تاکید بر اینکه صنعت سیلوداری در ایران تنها یک قدم با ورشکستگی فاصله دارد، افزود: متاسفانه بیش از 20 سیلو در سطح کشور با اعلام ورشکستگی اقدام به فروش آن کرده اند. علت آن این است که سیلوداران با اعلام کمبود گندم و خالی بودن ظرفیت ذخیره سازی، معتقد هستند که طرح درجه بندی تاسیسات ذخیره سازی توجیه اقتصادی ندارد و توانایی پوشش هزینه های جاری سیلوداران را ندارد.

بیش از 50 درصد از سیلوهای ایران در طرح درجه بندی سیلوها رتبه درجه یک را گرفتند

دمیرچیلی در پاسخ به جمع بندی نهایی از درجه بندی سیلوداران کشور، خاطرنشان کرد: همچنان آمار نهایی از دسته بندی سیلوداران به درجه یک و دو در دست نیست اما در حال تکمیل اطلاعات هستیم. با توجه به معیار درجه بندی و نوع تکنولوژی به کار رفته در سازه ها می توان به جرات گفت که 55 درصد از سازه های ایران در رتبه درجه یک قرار دارند.

رئیس هیات مدیره انجمن سیلوداران ایران  با بیان اینکه فرمت طرح درجه بندی تاسیسات ذخیره سازی نیازمند اصلاح و تکمیل است تا جایی که رای و نظر شخصی در آن اعمال نشود، یادآور شد: مدیران دولتی همچنان در برابر خصوصی سازی مقاومت می کنند و سیلوهای تحت مالکیت دولت را در اولویت قرار می دهند.

از سویی سیلودارها همواره بر دریافت هزینه های نگهداری و در اولویت قرار گرفتن سیلوهای بخش خصوصی گله مند بوده اند. لذا طرح فوق همچنان انعطاف پذیر و قابل تغییر است تا به نتیجه گیری واحد جهت اجرای بهتر آن برسیم.