راه‌اندازی کشاورزی نوین در کشورهای عربی؛ زنگ خطری برای ایران

صنعت کشاورزی با تامین مواد خام و اولیه مورد نیاز صنایع بالادستی، مصرف تولیدات بخش‌های صنعتی و صادرات محصولات خود نقش مهمی را در توسعه اقتصادی و تقویت عناصر زیربنایی کشور دارد که متاسفانه امروزه به دلیل سوء‌مدیریت و خشکسالی رو به زوال رفته است. به همین بهانه، نگاشته با دکتر علی شاه‌حسینی، دکترای مدیریت و کارآفرین نمونه در بخش کشاورزی درباره تبعات افول کشاورزی در ایران و آینده این صنعت به گفتگو پرداخته است.

دکتر شاه‌حسینی در ابتدا با بیان اینکه دولتی بودن صنعت کشاورزی یکی از آفات مهلک در حوزه کشاورزی ایران است، گفت: بخش خصوصی با تبحر در به کارگیری نیرو متخصص و زبده، واردات ماشین‌آلات پیشرفته و … می‌تواند صنعت کشاورزی ایران را دگرگون کند. چراکه صنایعی مانند لوازم خانگی و قطعات رایانه با واگذاری به بخش خصوصی با رشد مطلوب همراه بوده است. در حالی که کشاورزی دولتی ایران در چند سال گذشته با استفاده از ماشین‌آلات قدیمی و صرف هزینه‌های بازسازی برای این تجهیزات با زیان‌دهی مواجه بوده است و بسیاری از کشاورزان این شغل را رها کردند. لذا توسعه صنعت کشاورزی، فراهم سازی امکانات برای خلاقیت و نوآوری بخش خصوصی را می‌طلبد.

 از تجربیات کشاورزی جهان الگو بگیریم

به گفته وی کپی‌برداری از سبک و سیاق کشاورزی کشورهای جهان امری مذموم نمی‌باشد چراکه باید گاهی اوقات به جای اختراع سبکی تازه در کشاورزی از الگوهای کشاورزی کشورهای دیگر بهره گرفت و مدیریت این صنعت را به اتحادیه‌ها و انجمن‌ها سپرد تا با بیشترین میزان بازدهی، امکان تبدیل ایران به قطب کشاورزی را فراهم کنند. به عنوان مثال کشور ژاپن با وجود زمین‌های کشاورزی محدود نسبت به ایران و یا کشور چین با جمعیت یک میلیارد و هفتصد میلیون نفر علاوه بر تامین نیازهای داخلی خود در حال انجام صادرات محصولات کشاورزی خود هستند.

این کارآفرین نمونه در خصوص پیش‌بینی خود از وضعیت آینده کشاورزی ایران گفت: کاهش میزان آب در ایران و عدم استفاده از سیستم‌های نوین آبیاری در آینده‌ای نزدیک سبب خواهد شد تا کشاورزی ایران همانند کشورهای آفریقایی رو به نابودی و تعطیلی رود. از سوی دیگر کشورهای عربی با چاره‌اندیشی برای راه‌اندازی کشاورزی نوین و گل‌خانه‌ای با وجود عدم استعداد کشاورزی و آب و هوای خشک و سوزان در پی تصاحب بازارهای کشاورزی هستند. به گونه‌ای که با روند نابودی سیستم کشاورزی در ایران باید برای واردات میوه و سایر محصولات به این کشورهای عربی پناه ببریم.

 برای رهایی کشاورزی ایران از استعمار، فکری شود

وی نبود مدیریت، تخصص و تکنولوژی در صنعت کشاورزی ایران را زنگ خطری برای استعمار این حوزه دانست و افزود: با ادامه روند کشاورزی سنتی ایران در آینده با پدیده فروش و یا اجاره زمین‌های کشاورزی به بیگانگان مواجه هستیم به نحوی که این افراد با اجاره زمین از کشاورزان و به کارگیری ماشین‌آلات جدید، محصولات برداشت شده از زمین‌های ایران را به خودمان می‌فروشند.

به گفته وی علاقه‌مندان به حوزه کارآفرینی کشاورزی برای پیشبرد اهداف خود باید به صورت جمعی و یکپارچه فعالیت کنند و هنر، مهارت، تکنیک و اصول صنعت غذا و کشاورزی را به درستی آموزش ببینند چراکه اگر امروز، صنعت کشاورزی ایران لیاقت و توان تولید غذا و محصولات کشاورزی را نداشته باشد؛ چگونه می‌توان انتظار فروش و عرصه محصولات سایر صنایع ایرانی را داشت.

شاه حسینی در خاتمه با اشاره به اینکه اصرار بر خودکفایی در همه زمینه‌ها با توجیه فکری و اقتصادی همراه نیست، گفت: داد و ستد صنعتی و تجاری لازمه حرکت چرخ‌های اقتصاد ایران در شرایط کنونی است و باید برای رهایی از بحران در صنایع مختلف کشور هم‌چون کشاورزی فرآیند تعامل و کپی برداری در ایران تقویت شود.