پتانسیلهای صادراتی و تجارت غلات ایران، در اسارت سیاستگذاریهای دولت
مدیرعامل شرکت تجارت غلات پارسیان ساعی

تکنولوژی پیشرفته کارخانههای آردسازی در ایران و ظرفیت خالی این کارخانهها، از پتانسیلهای صادراتی کشور محسوب میشود؛ بهگونهای که در مقایسه با دیگر کشورها همچون روسیه نیز از ظرفیت و فناوری بالاتری برخوردار هستیم و ازآنجاییکه کشورهای همسایه نیز از نظر زیرساختی همچون برق و انرژی ضعیف هستند، میتوانیم به این کشورها صادرات آرد داشته باشیم. از سوی دیگر با توجه به موقعیت ژئوپلیتیک ایران و مسیر دریایی روسیه و قزاقستان با ایران، میتوانیم از این فرصت بهره بگیریم تا آرد باکیفیت تولید و آن را به کشورهای همسایه از مسیر ایران ترانزیت کنیم.
مهندس حیدری، مدیرعامل شرکت تجارت غلات پارسیان ساعی با بیان مطلب بالا در گفتوگو با خبرنگار نگاشته اظهار کرد: بهرغم اینکه کشور روسیه دارای گندمهای باکیفیتی است؛ اما به دلیل ضعف در زیرساختهای آزمایشگاهی در کارخانههای آردسازی این کشور و فناوری آردسازی ضعیف آنها، در تولید آرد باکیفیت دچار چالش هستند؛ بنابراین موقعیت جغرافیایی ایران و دسترسی به آبهای آزاد، تکنولوژی پیشرفته کارخانههای آردسازی و ظرفیت خالی آنها میتواند به فعالیت قوی ایران در زمینه صادرات منجر شود. همچنین روسیه به دلیل تحریم بودن، میتواند از مسیر دریایی ایران برای دور زدن تحریمها بهره ببرد، اما در این میان متأسفانه به دلیل سیاستگذاریهای نادرست دولت و چالشهای بسیاری که بر سر راه صادرات وجود دارد، امکان بهرهگیری از پتانسیلهای موجود در ایران وجود ندارد و در حال حاضر فعالان صنعت آردسازی در ترکیه به دلیل دسترسی به تکنولوژی پیشرفته آرد، توانستهاند در این مسیر موفق عمل کنند و بازارهای جهانی را به تسخیر خود درآورد.
وجود پتانسیل صادرات آرد و کنجاله سویا در ایران
حیدری یادآور شد: برخی از کارخانههای آرد تقریباً با 30 تا 40 درصد ظرفیت در حال فعالیت هستند و این فرصت خوبی برای صادرات است، بهخصوص که کشورهای همسایه بهویژه عراق از آرد ایرانی استقبال خوبی میکنند و فعالان صنعت ایران نیز با نیازهای این کشور و فرهنگ آن آشنایی دارند.
چالشهای صادراتی ایران و سنگاندازیهای دولت
مدیرعامل شرکت تجارت غلات پارسیان ساعی درباره چالشهای صادرات عنوان کرد: یکی از مشکلات و چالشهای صادرات، برگشت ارز بوده است که کارخانههای آرد سالها با این معضل مواجه بودهاند؛ بهگونهای که کارخانههایی که صادرات آرد داشتهاند، باید ارز آن را در سامانههای دولتی با نرخ پایینتر از ارز آزاد برمیگرداندند، ازاینرو سیاستگذاریهای دولت در زمینه صادرات موجب بیرغبتی کارخانهها برای صادرات آرد شده است. در واقع فعالان صنعت نهتنها از سوی دولت حمایت نمیشوند، بلکه با سنگاندازیهایی نیز از سوی دولت روبهرو میشوند.
وی خاطرنشان کرد: یکی دیگر از مشکلات صنعت غلات کشور این است که سرمایهگذاران خارجی، امکان بهرهگیری از فناوری کارخانههای ایران را ندارند؛ به این معنا که ممکن است یک سرمایهگذار بخواهد دانه سویای خود را با بهرهگیری از فناوری کارخانههای ایران، به روغن سویا تبدیل کند، سپس کنجاله آن را صادر کند، بدون اینکه هیچگونه انتقال مالی صورت بگیرد که این کار در تمام کشورها امری طبیعی است و میتواند به اشتغالزایی نیز منجر شود و برای کارخانههای ایران مزیت داشته باشد، اما در ایران به دلیل پیچیدگیهایی که دولت ایجاد کرده، این مسئله غیرممکن شده است.
وی در پایان تصریح کرد: ما از دولت هیچگونه حمایتی نمیخواهیم و امیدواریم صنعت را به بخش خصوصی بسپارند، چراکه کارخانههای صنعت غلات کشور دارای ظرفیتهای ویژهای هستند و میتوانند علاوه بر تامین نیازهای داخلی ظرفیت ظرفیت صادراتی مناسبی ایجاد نمایند. با توجه به تمام پتانسیلهای صادراتی ایران، میتوانیم آینده خوبی برای صنعت متصور باشیم، اما متأسفانه چالشهای بر سر راه که با سیاستگذاریهای دولت ایجاد شده است، عامل فرصت سوزی شدهاند.